IV. Απο τη Διανοητικη στη Σαηεντολογια

Αρχικά η Διανοητική ήταν μια αρκετά περιορισμένη θεραπευτική μέθοδος που αναπτύχθηκε από τον Χάμπαρντ. Έγινε ευρέως γνωστή το 1950 όταν εκδόθηκε το μπεστ σέλερ του Χάμπαρντ Διανοητική: Η Σύγχρονη Επιστήμη της Πνευματικής Υγείας. Ο σκοπός της Διανοητικής ήταν να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τις τραυματικές εμπειρίες και εικόνες της μνήμης, δηλαδή από τα έγγραμμα, προκειμένου να μπορέσει να επιτύχει μια κατάσταση που ο Χάμπαρντ αποκαλεί «Κλήαρ».

Σχεδόν αμέσως, η Διανοητική άρχισε να εξελίσσεται στη Σαηεντολογία, όπου δίνεται έμφαση στη μεταφυσική και στην πνευματικότητα. Βασίζεται στην ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι βασικά ένα πνευματικό ον, ο θήταν. Το έργο της Σαηεντολογίας είναι να επιστρέψει ο θήταν, ο οποίος έχει παγιδευτεί μέσα στη δουλεία της άγνοιας και της ύλης, για άλλη μια φορά στην επίγνωση της πραγματικής του φύσης.

Καμία θρησκεία δεν έχει γεννηθεί όντας στην πλήρη της μορφή. Μόνο μετά από δεκαετίες ή ακόμα και αιώνες αναπτύσσεται σε θρησκεία με γνώση του εαυτού της. Για παράδειγμα, η θεολογική κατανόηση και η δογματική οργάνωση του Χριστιανισμού χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες για να διαμορφωθούν. Θα ήταν άδικο να υποθέσουμε ότι η Σαηεντολογία θα γεννιόταν έχοντας κατευθείαν την τελική της μορφή.

V. Θεότητα και Μετά Θάνατον Ζωή
ΚΑΝΤΕ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ