Οι θρησκείες και τα θρησκευτικά δόγματα αποτελούν ένα τέτοιο πλήθος φαινομένων, που δεν έχει καταστεί εφικτό για τους επιστήμονες να συμφωνήσουν σε έναν ορισμό της θρησκείας. Στη φινλανδική κοινωνιολογία της θρησκείας, η θρησκεία συνήθως χαρακτηρίζεται από πέντε διαστάσεις, όπως έχει παρουσιαστεί από τους Αμερικανούς Glock και Stark.
1. Τη διάσταση της εμπειρίας (θρησκευτικά αισθήματα, εμπειρίες και ενοράσεις της θεότητας κ.λπ.).
2. Την ιδεολογική διάσταση (ιδέες για τον Θεό, τη ζωή μετά θάνατο, τη σωτηρία).
3. Την τελετουργική διάσταση (ιδιωτική και ομαδική ενεργός έκφραση της θρησκείας, όπως προσευχές, διαλογισμός, θρησκευτικές λειτουργίες και θρησκευτικές τελετές που σχετίζονται με τα διάφορα στάδια της ζωής).
4. Την πνευματική διάσταση (γνώση του περιεχομένου της πίστης).
5. Τη διάσταση των επακόλουθων (σωτηρία, γαλήνη, σωστή συμπεριφορά).
Συνήθως σε όλους τους ορισμούς της θρησκείας θεωρείται ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη ιδέα περί πίστης, η οποία, όταν ακολουθείται, οδηγεί σε αρμονία με την πιο βαθιά έννοια της ζωής της ίδιας – είτε πρόκειται για έναν μεμονωμένο Θεό, είτε για το Υπέρτατο Ον, είτε για την Κοσμική ή Ηθική βάση της ζωής. Κατά δεύτερον, μια θρησκεία έχει να κάνει με θρησκευτικές τελετές, τελετουργίες και κανόνες συμπεριφοράς. Τρίτον, η θρησκεία απαιτεί ένα σύνολο πιστών ή μελών.
