ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ
Μια Θρησκεία στη Νότια Αφρική

1. Εκκλησία της Σαηεντολογίας, Μια Περιγραφή της Θρησκείας της Σαηεντολογίας (Λος Άντζελες: Εκκλησία της Σαηεντολογίας Διεθνώς, 1993), σελ. 2.

2. Ε. Β. Τάιλορ, Πρωτόγονος Πολιτισμός, 2 τόμοι (Λονδίνο, Τζον Μάρεϊ, 1920), σελ. Ι, 424· Εμίλ Ντουρκχάιμ, Οι Στοιχειώδεις Μορφές της Θρησκευτικής Ζωής, μετάφρ. Τζόζεφ Γουώρντ Σουέιν (Νέα Υόρκη: Ο Ελεύθερος Τύπος, 1965), σελ. 62. Ένας χρήσιμος πολυδιάστατος «χάρτης» για τη μελέτη της θρησκείας έχει φτιαχτεί από τον Νίνιαν Σμαρτ σε έναν αριθμό εκδόσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται οι εξής: Το Θρησκευτικό Βίωμα της Ανθρωπότητας (Γλασκόβη: Κόλινς, 1971)· Η Επιστήμη της Θρησκείας και η Κοινωνιολογία της Γνώσης (Πρίνστον: Εκδόσεις Πανεπιστημίου του Πρίνστον, 1973)· Το Φαινόμενο της Θρησκείας (Λονδίνο: Μακμίλαν, 1973) και Παγκόσμιες Απόψεις: Διαπολιτισμικές Εξερευνήσεις των Ανθρώπινων Πεποιθήσεων (Νέα Υόρκη: Τσαρλς Σκρίμπενς, 1983). Για περαιτέρω συζήτηση για τον ορισμό της θρησκείας, βλέπε Ντέιβιντ Τσίντεστερ, Γκόρντον Μίτσελ, Ιζαμπέλ Απάγουο Φίρι και Α. Ρασίντ Ομάρ, Η Θρησκεία στη Δημόσια Εκπαίδευση: Επιλογές για μια Νέα Νότια Αφρική, 2η έκδοση (Κέιπ Τάουν, Εκδόσεις UTC, 1994).

3. Εμίλ Μπενβενίστ, Η Ινδοευρωπαϊκή Γλώσσα και η Κοινωνία, (μετάφρ.) Ελίζαμπεθ Πάλμερ (Λονδίνο: Φάμπερ και Φάμπερ, 1973· αρχική έκδοση 1969), σελ. 522.

4. Τζ. T. βαν ντερ Κεμπ, «Μια Περιγραφή της Θρησκείας, των Εθίμων, του Πληθυσμού, του Καθεστώτος, της Γλώσσας, της Ιστορίας και των Φυσικών Προϊόντων της Καφράρια», Συναλλαγές της Ιεραποστολικής Κοινότητας (Λονδίνου), Τόμος 1 (Λονδίνο: Μπάι και Λω, 1804), σελ. 432.

5. Γ. Μ. Αϊζέλεν, «Geloofsvorme van Donker Afrika», Tydskrif vir Wetenskap en Kuns 3 (1924/25), σελ. 84.

6. Πίτερ Χάρισον, Η «Θρησκεία» και οι Θρησκείες στην Αγγλία του Διαφωτισμού (Κέιμπριτζ: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, 1990), σελ. 39.

7. Ντέιβιντ Α. Πέιλιν, Η Συμπεριφορά Απέναντι σε Άλλες Θρησκείες: Συγκριτική Θρησκειολογία στον 17ο και τον 18ο Αιώνα στη Βρετανία (Μάντσεστερ: Εκδόσεις Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, 1984).

8. Φ. Μαξ Μίλερ, Εισαγωγή στην Επιστήμη της Θρησκείας (Λονδίνο: Τρούμπνερς, 1873).

9. Εκτός από το έργο του Χάρισον και του Πέιλιν που προαναφέρθηκαν, υπάρχουν επίσης πρόσφατες αναφορές σχετικά με την ιστορική εμφάνιση των σύγχρονων όρων «θρησκεία» και «θρησκείες» από τον Πίτερ Μπάιρν, Φυσική Θρησκεία και η Φύση της Θρησκείας: Η Κληρονομιά του Ντεϊσμού (Λονδίνο: Ρούτλετζ, 1989)· Τζ. Σάμιουελ Πρους, Η Εξήγηση της Θρησκείας: η Κριτική και η Θεωρία από τον Μπωντέν μέχρι τον Φρόιντ (Νιου Χέιβεν: Εκδόσεις Πανεπιστημίου του Γέιλ, 1987)· Έρικ Τζ. Σέιρπ, Συγκριτική Θρησκειολογία: μια Ιστορία, 2η έκδοση (Λα Σαλ, Ιλινόις: Ανοικτό Δικαστήριο, 1986) και Μισέλ Ντεσπλά και Ζεράρ Βαλέ (ειδικός σύμβουλος σε θέματα παιδείας) Η Θρησκεία στην Ιστορία: η Λέξη, η Ιδέα, η Πραγματικότητα (Βατερλό, Οντάριο: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Γουίλφριντ Λόριερ, 1992). Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το υπόβαθρο της μελέτης, βλέπε Γουίλφρεντ Κάντγουελ Σμιθ, Η Σημασία και το Τέλος της Θρησκείας (Νέα Υόρκη: Μακμίλαν, 1962): Μισέλ Ντεσπλά, Η Θρησκεία στη Δύση: Εξέλιξη των Ιδεών και των Εμπειριών (Μόντρεαλ: Φιντς, 1979) και Ερνστ Φέιλ, Θρησκεία: Η Ιστορία μιας Σύγχρονης Βασικής Ιδέας από τον Πρώιμο Χριστιανισμό μέχρι τη Μεταρρύθμιση (Γκέτινγκεν: Βαντερχέκ και Ρούπρεχτ, 1986). Για μια ανάλυση της ιστορίας της δημιουργίας των όρων «θρησκεία» και «θρησκείες» στη Νότια Αφρική, βλέπε Ντέιβιντ Τσίντεστερ, Άγρια Συστήματα: η Αποικιοκρατία, η Θρησκεία και η Συγκριτική Θρησκειολογία στη Νότια Αφρική (Σαρλότσβιλ: Εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, 1996).

10. Σχετικά με το κίνημα κατά των αιρέσεων, βλέπε Ντέιβιντ Μπρόμλυ και Έινσον Ντ. Σουπ, Οι Νέοι Φρουροί: Αποπρογραμματιστές, τα Άτομα κατά των Αιρέσεων και οι Νέες Θρησκείες (Μπέβερλι Χιλς, Καλιφόρνια: Σέιτζ, 1980). Σε ακαδημαϊκή ανάλυση, οι ισχυρισμοί κατά των αιρέσεων μπορεί να επανεμφανιστούν σε θεωρητικά μοντέλα που απεικονίζουν τις νέες θρησκείες ως ψυχοπαθολογία, ρηξικέλευθες επιχειρήσεις ή κοινωνική παρέκκλιση. Βλέπε Γουίλιαμ Σιμς Μπέινμπριτζ και Ρόντνεϊ Σταρκ, «Η Δημιουργία της Αίρεσης: Τρία Συμβατά Μοντέλα», στο έργο του Τζέφρι K. Χάντεν και Θίοντορ Ε. Λονγκ, εκδοτών, Η θρησκεία και η Θρησκευτικότητα στην Αμερική (Νέα Υόρκη: Κρόσροουντ, 1983), σελ. 35-53.

11. Τζ. Π. Γ. Κοτζέ κ.ά., Έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Σαηεντολογία για το 1972 (Πρετόρια: Κυβερνητικές Εκδόσεις, 1973), σελ. 208.

12. Ζ. Γ. Οστχούιζεν, Η Εκκλησία της Σαηεντολογίας: Θρησκευτική Φιλοσοφία, Θρησκεία και Εκκλησία (Γιοχάνεσμπουργκ: Εκκλησία της Σαηεντολογίας, 1975), σελ. 11.

13. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Η Δημιουργία της Ανθρώπινης Ικανότητας: ένα Εγχειρίδιο για τους Σαηεντολόγους, σελ. 351.

14. Για ένα παράδειγμα αυτής της προσέγγισης, βλέπε Χέντρικ Κρέμερ, Το Μήνυμα του Χριστιανισμού σε έναν μη-Χριστιανικό Κόσμο (Λονδίνο: Εκδοτικός Οίκος Εδιμβούργου, 1938).

15. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Διαλέξεις στο Φίνιξ (Εδιμβούργο: Παγκόσμιος Οργανισμός Εκδόσεων, 1968), σελ. 35.

16. Αναφέρεται αυτόθι, σελ. 13.

17. Αναφέρεται αυτόθι, σελ. 11.

18. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Η Επιστήμη της Επιβίωσης: Πρόβλεψη της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς, σελ. 488.

19. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Σαηεντολογία 0-8: Το Βιβλίο των Βασικών, σελ. 410.

20. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Σαηεντολογία 8-8008, σελ. 121.

21. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Τελετές της Ιδρυτικής Εκκλησίας της Σαηεντολογίας, σελ. 7.

22. Τζόναθαν Ζ. Σμιθ, «Θεραπευτικές Λατρείες», Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, Μακροπέντια, τόμος 8 (Σικάγο, 1977), σελ. 685.

23. Χένρι Κλαρκ Γουόρεν, μετάφρ., Ο Βουδισμός στις Μεταφράσεις (Νέα Υόρκη: Ατενέουμ, 1979), σελ. 405.

24. Μόρτον Μπλούμφιλντ, Τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα: Μια Εισαγωγή στην Ιστορία της Θρησκευτικής Έννοιας (Ιστ Λάνσινγκ: Εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Πολιτείας του Μίσιγκαν, 1967).

25. Σχετικά με τη δυσαρμονία και την αρμονία στη θρησκευτική ηθική, βλέπε Ντέιβιντ Τσίντεστερ, Πρότυπα Δράσης: η Θρησκεία και η Ηθική με μια Συγκριτική Οπτική (Μπελμόντ, Καλιφόρνια: Γουόντσγουορθ, 1987), σελ. 67-105.

26. Λ. Ρον Χάμπαρντ, Επιστήμη της Επιβίωσης, σελ. 46.

27. Μιρτσέα Ελιάντε, Σαμανισμός: Αρχαϊκές Τεχνικές Καταληψίας, μετάφρ. Γουίλαρντ Ρ. Τρασκ (Πρίνστον: Εκδόσεις Πανεπιστημίου του Πρίνστον, 1964).

28. Φελισιτάς Γκούντμαν, Η Καταληψία, το Τελετουργικό και η Εναλλακτική Πραγματικότητα: η Θρησκεία σε έναν Πλουραλιστικό Κόσμο (Μπλούμινγκτον: Εκδόσεις Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, 1988)· Εκεί όπου τα Πνεύματα Ζουν χωρίς Συγκεκριμένο Στόχο: Ταξίδια στην Καταληψία και Άλλες Εμπειρίες Καταληψίας (Μπλούμινγτον: Εκδόσεις του Πανεπιστημίου στην Ιντιάνα, 1990).

29. Για μια ανάλυση που έχει αποδείξει ως αναξιόπιστο τον ισχυρισμό ότι οι νέες θρησκείες ασχολούνται με την «πλύση εγκεφάλου», βλέπε το ακόλουθο από τον Ντέιβιντ Μπρόμλυ και τον Τζέιμς Ρίτσαρντσον, εκδότες, Η Αντιπαράθεση για την Πλύση Εγκεφάλου/τον Αποπρογραμματισμό: Κοινωνιολογικές, Ψυχολογικές, Νομικές και Ιστορικές Προοπτικές (Νέα Υόρκη: Εκδόσεις Έντουιν Μέλεν, 1983)· και το έργο του Ντικ Άντονι: «Δικαστική Διαμάχη Σχετικά με τα Θρησκευτικά Κινήματα και την Πλύση Εγκεφάλου: Αξιολόγηση Μαρτυρίας-Κλειδί», στο έργο του Τόμας Ρόμπινς και του Ντικ Άντονι, εκδοτών του Στους Θεούς που Εμπιστευόμαστε: τα Νέα Πρότυπα του Θρησκευτικού Πλουραλισμού στην Αμερική, 2η έκδοση (Νιου Μπράνσγουικ, Νιου Τζέρσεϊ: Τρανζάξιον, 1990), σελ. 295-325.

30. Εκκλησία της Σαηεντολογίας, «Τι Είναι η Σαηεντολογία;»: Η Ολοκληρωμένη Αναφορά για την Ταχύτερα Αναπτυσσόμενη Θρησκεία στον Κόσμο (Λος Άντζελες: Bridge Publications), σελ. 245.

31. Αναφέρεται αυτόθι, σελ. 274.

32. Εκκλησία της Σαηεντολογίας, Περιγραφή της Θρησκείας της Σαηεντολογίας, σελ. 8.

33. Ντέιβιντ Τσίντεστερ, Τα Πρότυπα της Ισχύος: η Θρησκεία και η Πολιτική στον Αμερικανικό Πολιτισμό (Ίνγκλγουντ Κλιφς, Νιου Τζέρσεϊ: Πρέντις Χολ, 1988), σελ. 239-241.

34. Κοτζέ, Έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής, σελ. 209.

35. Εκκλησία της Σαηεντολογίας, Απάντηση στην Έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής: «Η Αναφορά που Λείπει» για την Ενημέρωση των Μελών του Κοινοβουλίου (Γιοχάνεσμπουργκ: Εκκλησία της Σαηεντολογίας, 1973), σελ. 41.

36. Αναφέρεται αυτόθι, σελ. 43.

37. Εκκλησία της Σαηεντολογίας, Τι είναι η Σαηεντολογία;, σελ. 527.

38. Εκκλησία της Σαηεντολογίας, Οδηγός Αναφοράς στη Θρησκεία της Σαηεντολογίας: Απαντήσεις σε Ερωτήματα που Θέτουν Συνηθέστερα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Λος Άντζελες: Εκκλησία της Σαηεντολογίας Διεθνώς, 1994), σελ. 22.

39. Η Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: «Η Ψυχιατρική και η Νότια Αφρική», Δημιουργία Ρατσισμού: η Προδοσία της Ψυχιατρικής με το Πρόσχημα της Βοήθειας (Λος Άντζελες, Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, 1995), σελ. 18.

40. Κλίπις Κρίτζινγκερ, εκδότης, Πιστοί στο Μέλλον (Κέιπ Τάουν: Παγκόσμια Διάσκεψη για τη Θρησκεία και την Ειρήνη, Παράρτημα στη Νότια Αφρική, 1991).

41. Γουίλιαμ Τζέιμς, Οι Ποικιλίες του Θρησκευτικού Βιώματος (Νέα Υόρκη: Μακμίλαν, 1961), σελ. 393.

42. Ρόι Γουόλις: «Κίνδυνοι του Μέλλοντος: Σκέψεις για το Μέλλον της Σαηεντολογίας και τα Παιδιά του Θεού», στο έργο του Ντέιβιντ Ζ. Μπρόμλυ και του Φίλιπ Ε. Χάμοντ, εκδοτών: Το Μέλλον των Νέων Θρησκευτικών Κινημάτων (Μάκον, Γεωργία: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μέρσερ, 1987), σελ. 80-84· Ρόμπερτ Έλγουντ, «Ένας Ιστορικός της Θρησκείας Κοιτάζει το Μέλλον των Νέων Θρησκευτικών Κινημάτων», αυτόθι, σελ. 249-250· Μπέντον Τζόνσον «Ένας Κοινωνιολόγος της Θρησκείας Κοιτάζει το Μέλλον των Νέων Θρησκευτικών Κινημάτων», αυτόθι, σελ. 253-256.