Παρ’ όλο που μερικά στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης συνεχίζουν να υποστηρίζουν συστηματικές δραστηριότητες θρησκευτικής διάκρισης βάζοντας στο στόχαστρο τους Σαηεντολόγους στη Γερμανία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο νομικός χαρακτήρας της Σαηεντολογίας την καθιστά μία από τις θρησκείες του κόσμου. Η Σαηεντολογία έχει αναπτυχθεί πλήρως, όσον αφορά τη θεολογία, τη θρησκευτική της πρακτική και την οργάνωσή της. Το εύρος και πεδίο δράσης της θρησκείας περιλαμβάνουν περισσότερες από έντεκα χιλιάδες Εκκλησίες, Μίσιον και συγγενικούς οργανισμούς της Σαηεντολογίας σε χώρες ανά τον κόσμο.
Εκατομμύρια Σαηεντολόγοι από όλο τον κόσμο πιστεύουν ειλικρινά στην ελευθερία της θρησκείας και στις θρησκευτικές αρχές και πρακτικές της Σαηεντολογίας. Για το καθένα από αυτά τα άτομα, η Σαηεντολογία είναι η θρησκεία τους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό κριτήριο για οποιαδήποτε αληθινή θρησκεία του κόσμου – και είναι, πράγματι, το κριτήριο που χρησιμοποιείται από τα Ανώτατα Δικαστήρια πολλών χωρών καθώς και το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Γερμανικές Αποφάσεις που Αποφαίνονται ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας είναι μια Ιδεαλιστική Οργάνωση που Εξυπηρετεί Μη Εμπορικούς Σκοπούς
Μια ιδεαλιστική οργάνωση στη Γερμανία είναι μια οργάνωση που προωθεί έναν μη εμπορικό σκοπό, που λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί και ένας φιλανθρωπικός οργανισμός.
Τα γερμανικά δικαστήρια έχουν εξετάσει εκτενώς τις πρακτικές συλλογής δωρεών, τις δραστηριότητες και τον σκοπό της Εκκλησίας και έχουν φτάσει στην αδιαμφισβήτητη ετυμηγορία ότι εξυπηρετεί θρησκευτικούς ή φιλοσοφικούς στόχους που προστατεύονται από το Γερμανικό Σύνταγμα.
Πενήντα περίπου γερμανικές δικαστικές αποφάσεις έχουν αναγνωρίσει ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας και τα μέλη της έχουν το δικαίωμα προστασίας της ελευθερίας της θρησκείας και των πεποιθήσεων που αναφέρεται στο Άρθρο 4 του Γερμανικού Συντάγματος, συμπεριλαμβανομένων των εξής:
Το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο εξέδωσε μια απόφαση-ορόσημο το 1997 σχετικά με την ιδεαλιστική φύση της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας η οποία έθεσε ένα σημαντικό νομικό προηγούμενο. Το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο όχι μόνο αναγνώρισε τον θρησκευτικό χαρακτήρα της Σαηεντολογίας, αλλά, ταυτόχρονα, δεν βρήκε απολύτως τίποτα δυσμενές σχετικά με τις πρακτικές συλλογής δωρεών για την Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Neue Brücke, καθώς εξυπηρετούν θρησκευτικούς στόχους και πεποιθήσεις:
Επιπλέον, δεν σχετίζεται καθόλου με την εγκαθίδρυση μιας εμπορικής δραστηριότητας με την οποία τα μέλη χρηματοδοτούν τις δραστηριότητες του οργανισμού τους. Το ότι ένας οργανισμός ζητάει ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που παρέχει, αυτό γεγονός το από μόνο του, δεν αποτελεί ένδειξη μιας εμπορικής δραστηριότητας.
Το Συνέδριο διαπίστωσε επίσης ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας ήταν μια ιδεαλιστική οργάνωση που εξυπηρετεί θρησκευτικούς και όχι εμπορικούς σκοπούς.
Το Διοικητικό Δικαστήριο αποφάσισε ότι μια ιδεαλιστική οργάνωση δεν διεξάγει μια εμπορική δραστηριότητα στον βαθμό που προσφέρει υπηρεσίες στα μέλη της μέσω των οποίων πραγματοποιείται η ιδιότητα μέλους τους και ότι αυτό δεν μπορεί να παρασχεθεί από άλλους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι ανεξάρτητοι από τη σχέση της ιδιότητας μέλους. Διότι, σε τέτοιες περιστάσεις, δεν υφίσταται καμία εμπορική δραστηριότητα ενός επιχειρηματία.1
Παρομοίως, σε μια απόφασή του το 1998, το Ανώτερο Δικαστήριο του Αμβούργου έκρινε τις πρακτικές συλλογής δωρεών της Εκκλησίας απολύτως ενδεδειγμένες.
Η [Εκκλησία] αναγνωρίζεται ως μια θρησκευτική κοινότητα, η χρηματοδότησή της μέσω συνεισφορών με τη μορφή δωρεών δεν αποτελεί εμπορική δραστηριότητα σύμφωνα με τη γενική άποψη… . Οι υπηρεσίες που προσφέρονται από την [Εκκλησία], επομένως, δεν μπορούν να θεωρηθούν από την άποψη μιας κανονικής σχέσης τιμής/υπηρεσίας.2
Μια απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Στουτγάρδης τον Νοέμβριο του 1999, σε μια υπόθεση που αφορά την Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Στουτγάρδης, κατέληξε στο εξής συμπέρασμα:
Με βάση τα επιχειρήματα των διαδίκων, τα εκτεταμένα περιεχόμενα του φακέλου του Δικαστηρίου και την κατάθεση των μαρτύρων, το Δικαστήριο κατέληξε στην πεποίθηση ότι ο ενάγων δεν διατηρεί εμπορικές επιχειρήσεις με την έννοια των δεδικασμένων που περιγράφηκαν ανωτέρω, τα οποία αυτό το δικαστήριο ακολουθεί.3
Τον Οκτώβριο του 2002, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών αποφάνθηκε ότι τα μέλη του προσωπικού που εργάζονται σε μια Εκκλησία της Σαηεντολογίας, υποκινούνται από ιδεαλιστικούς και πνευματικούς στόχους. Κατά την απόφασή του, το Δικαστήριο στηρίχθηκε στην ιστορική απόφαση του 1997 από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο που έκρινε ότι οι θρησκευτικές πρακτικές της Σαηεντολογίας προορίζονται για πνευματικό κέρδος και εξυπηρετούν έναν θρησκευτικό σκοπό.4
Τον Ιανουάριο του 2003, το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Γραφείο Οικονομικών: 1) εξέδωσε έγγραφα για τη χορήγηση φοροαπαλλαγής στον Οργανισμό των Μίσιον της Σαηεντολογίας Διεθνώς (SMI) σχετικά με τις πληρωμές εισφορών στο SMI από όλες τις Μίσιον της Σαηεντολογίας στη Γερμανία· και 2) εξέδωσε έγγραφα για τη χορήγηση φοροαπαλλαγής στην Εκκλησία της Σαηεντολογίας Διεθνώς (CSI), τη Μητέρα Εκκλησία της θρησκείας της Σαηεντολογίας, όσον αφορά τις πληρωμές για την εκμίσθωση φιλμ που δέχεται από εννέα Εκκλησίες της Σαηεντολογίας στη Γερμανία.
Τον Δεκέμβριο του 2003, το Διοικητικό Εφετείο της Βάδης-Βυρτεμβέργης επιβεβαίωσε την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Στουτγάρδης του 1999, όπως αναφέρεται παραπάνω, που έκρινε ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Στουτγάρδης δεν ήταν ένας εμπορικός οργανισμός με βάση τις πρακτικές συλλογής δωρεών του:
Βάσει πρόσφατων επιστημονικών εξετάσεων σχετικά με τους στόχους του οργανισμού της Σαηεντολογίας, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις που υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι οι διδασκαλίες του Ιδρυτή της Σαηεντολογίας Λ. Ρον Χάμπαρντ χρησιμοποιούνται ως απλή πρόφαση για μια εμπορική δραστηριότητα.
Το Εφετείο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι:
Ο οργανισμός της κοινότητας της Σαηεντολογίας της Βάδης-Βυρτεμβέργης δεν μπορεί να στερηθεί της δικαιοπρακτικής του ικανότητας διότι δεν επιδιώκει καμία εμπορική δραστηριότητα.5
Στις 23 Μαρτίου 2004, η Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Ντίσελντορφ έλαβε επίσημη καταχώρηση ως μια ιδεαλιστική οργάνωση από το Περιφερειακό Δικαστήριο του Ντίσελντορφ.6
Τον Ιούνιο του 2004, το Διοικητικό Εφετείο του Αμβούργου αποφάσισε ότι οι ενέργειες που λήφθηκαν από την κυβέρνηση του Αμβούργου να κάνει διακρίσεις σε βάρος μίας Σαηεντολόγου παρενέβησαν στη θρησκευτική ελευθερία της, η οποία προστατεύεται από το Άρθρο 4 του Γερμανικού Συντάγματος. Η απόφαση του Δικαστηρίου αποτελεί μια σαφή επικύρωση των θρησκευτικών δικαιωμάτων των μελών της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας:
Έτσι, έχει διαπιστωθεί ότι η ενάγουσα όχι μόνο πρεσβεύει για τον εαυτό της μια προσωπική, ατομική, θρησκευτική ή φιλοσοφική πεποίθηση, αλλά και τη συμμερίζεται με άλλους στην κοινότητα και με αυτόν τον τρόπο αποκτά την προστασία του Άρθρου 4 [ελευθερία της θρησκείας ή πίστης] του Συντάγματος. Σύμφωνα με το Άρθρο 4, τμήμα 1, του Γερμανικού Συντάγματος, η ελευθερία της πίστης και της συνείδησης και η ελευθερία του θρησκευτικού και φιλοσοφικού δόγματος είναι απαραβίαστες.
Το πλήθος των ιδεών του Οργανισμού της Σαηεντολογίας ασχολούνται με υπερβατικό περιεχόμενο και με τη θέση και τη σημασία του Ανθρώπου στον κόσμο. Αν πιστέψουμε αυτές τις διδασκαλίες του Λ. Ρον Χάμπαρντ σχετικά με την αθάνατη ψυχή ως φορέας μιας ενέργειας της ζωής (ΘΗΤΑ) και σχετικά με τον ΘΗΤΑΝ, και σχετικά με τη σχέση του με το υλικό σύμπαν που χαρακτηρίζεται ως ΜΕΣΤ, και σχετικά με την πορεία της ψυχής μέσα από αναρίθμητες ζωές, και αν προσδιοριστεί το μονοπάτι προς υψηλότερα επίπεδα της ύπαρξης (του ΚΛΗΑΡ και του [ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ] ΘΗΤΑΝ) τα οποία υπενθυμίζουν στο άτομο τα επίπεδα της σωτηρίας, τότε αυτό χαρακτηρίζει μια φιλοσοφική πεποίθηση ή ένα θρησκευτικό δόγμα.7
Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου του Αμβούργου επιβεβαιώθηκε από το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο στην πρωτοφανή του απόφαση που έθεσε ένα νομικό προηγούμενο τον Δεκέμβριο του 2005:
Η ενάγουσα, για την άσκηση της θρησκείας της ως Σαηεντολόγος, μπορεί να ισχυριστεί την προστασία του θρησκευτικού ή φιλοσοφικού δόγματος σύμφωνα με το Άρθρο 4, τμήμα 1, του Γερμανικού Συντάγματος. Το Διοικητικό Εφετείο του [Αμβούργου] έχει θεωρήσει σωστά ότι τέτοιες δηλώσεις στις διδασκαλίες της Σαηεντολογίας παρέχουν τα προσόντα να πληρούν τον όρο των πεποιθήσεων ή του φιλοσοφικού δόγματος. Επομένως, η επίπληξη της εναγομένης, ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να βασίζεται σε μια λανθασμένη κατανόηση αυτών των όρων, επειδή οι διδασκαλίες του Λ. Ρον Χάμπαρντ σχετικά με τον κόσμο ως σύνολο καθώς και με την προέλευση και τον στόχο της ανθρώπινης ζωής, θα στερούνταν στοιχεία κατά την έννοια υπερβατικών και συμφυών σχέσεων, είναι αβάσιμη.8
Τον Νοέμβριο του 2005, το Διοικητικό Εφετείο της Βαυαρίας απέρριψε τον ισχυρισμό της κυβέρνησης του Μονάχου σχετικά με την Εκκλησία της Σαηεντολογίας στο Μόναχο. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Εκκλησία επιδιώκει ιδεαλιστικούς σκοπούς που δεν έχουν εμπορικό χαρακτήρα:
Σύμφωνα με τα παλιά και τα νέα εταιρικά θεσπίσματα, η ενάγουσα [Εκκλησία της Σαηεντολογίας] ακολουθεί έναν ιδεαλιστικό σκοπό, δηλαδή τη διάδοση των ιδεών και τις διδασκαλίες της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας ως την αποστολή της και με βάση το πιστεύω της. Η γενική συμπεριφορά της ενάγουσας, με βάση τις προθέσεις του οργανισμού δεν δείχνουν καμία εμπορική δραστηριότητα με την έννοια του νόμου του οργανισμού που θα απόκλινε από τους συλλογικούς σκοπούς και θα υπερέβαινε το προνόμιο ενός υποδεέστερου σκοπού.9
Ο πλήρως θρησκευτικός σκοπός και δραστηριότητα της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας, χωρίς κανέναν εμπορικό σκοπό ή δραστηριότητα, έχει ερευνηθεί και επιβεβαιωθεί εκτενώς από δικαστήρια και διοικητικά σώματα στη Γερμανία και σε όλο τον κόσμο.
Τον Φεβρουάριο του 2009, το Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου εξέδωσε μια απόφαση-ορόσημο που επιβεβαίωνε τα δικαιώματα των Σαηεντολόγων στην ελευθερία της θρησκείας σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Γερμανικού Συντάγματος. Το Δικαστήριο διέταξε την άμεση απομάκρυνση της προπαγάνδας εναντίον της Σαηεντολογίας που εγκαταστάθηκε μπροστά στην Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Βερολίνου από το Περιφερειακό Γραφείο του Σαρλότενμπουργκ της Διοίκησης της Πόλης του Βερολίνου. Καταλήγοντας στα συμπεράσματά του, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Πόλη του Βερολίνου είχε παραβιάσει το καθήκον της να ασκήσει θρησκευτική ουδετερότητα και την υποχρέωσή της να παραμείνει αντικειμενική σχετικά με θρησκευτικά θέματα. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι οι παράνομες ενέργειες της Πόλης του Βερολίνου δεν εξυπηρετούσαν κανέναν δικαιολογημένο σκοπό.
Συμπέρασμα
Η Εκκλησία έχει τεκμηριώσει περισσότερες από 1.500 περιπτώσεις διακρίσεων εναντίον των ενοριτών της στη Γερμανία και παρουσίασε τα στοιχεία σε υπηρεσίες διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτές οι πληροφορίες ήταν αρκετά επιτακτικές που παρακίνησαν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα άτομα και οργανισμούς να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ένα σοβαρό πρόβλημα θρησκευτικής μισαλλοδοξίας συνεχίζει να διαιωνίζεται από κάποιους αξιωματούχους της γερμανικής κυβέρνησης προς μειονοτικές θρησκείες: το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο Εμπορικός Αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών, η Επιτροπή για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, πολλά μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, ο Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για τη Θρησκευτική Μισαλλοδοξία, το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το Πανεπιστήμιο του Έσεξ της Αγγλίας, μια ειδική επιτροπή Βρετανικών Λόρδων και Μελετητών, πολλοί μη κυβερνητικοί οργανισμοί, διαθρησκευτικές οργανώσεις, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανεξάρτητοι ερευνητές.
Οι αξιωματούχοι που προκαλούν θρησκευτικές διακρίσεις θα πρέπει να αποδεχτούν τις πολυάριθμες γερμανικές νομικές αποφάσεις, αναγνωρίζοντας ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας και τα μέλη της έχουν το δικαίωμα της προστασίας της ελευθερίας της θρησκείας και πίστης που αναφέρεται στο Άρθρο 4 του Γερμανικού Συντάγματος.
Υποσημειώσεις
- Γερμανικό Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο, αρ. υπόθεσης BVerfG 1 C 18,95, 1997.
- Απόφαση του Ανώτερου Δικαστηρίου του Αμβούργου αρ. υπόθεσης 330 O 169/97, 1998.
- Διοικητικό Δικαστήριο της Στουτγάρδης, αρ. υπόθεσης 16 Κ 3182/98, 1999.
- Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών, αρ. υπόθεσης 5 AZB 19/01, 2002.
- Διοικητικό Εφετείο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, αρ. υπόθεσης 1 S 1972/00, 2003.
- Περιφερειακό Δικαστήριο του Ντίσελντορφ, αρ. Μητρώου Οργάνωσης VR 9371, 2004.
- Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου του Αμβούργου, αρ. υπόθεσης 1 Bf 198/00, 2004.
- Ομοσπονδιακό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, αρ. υπόθεσης 7 C 20,04, 2005.
- Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου της Βαυαρίας, Νοέμβριος 2005.
Αποφάσεις Γερμανικού Δικαστηρίου που Αποφάνθηκαν ότι η Σαηεντολογία και οι Σαηεντολόγοι προστατεύονται από το Άρθρο 4 του Γερμανικού Συντάγματος
Οι αποφάσεις σε αυτή τη λίστα περιέχουν πορίσματα ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας και/ή οι Σαηεντολόγοι πρέπει να προστατεύονται σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Γερμανικού Συντάγματος, το οποίο προστατεύει την ελευθερία της θρησκείας και της πίστης.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Βερολίνου εναντίον της Πόλης του Βερολίνου, 27 Φεβρουαρίου 2009, Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου.
- Β. εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 27 Ιουνίου 2008, Διοικητικό Δικαστήριο του Αμβούργου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Γερμανίας, Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Αμβούργου εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 7 Μαρτίου 2008, Αστικό Εφετείο του Αμβούργου.
- Β. εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 19 Δεκεμβρίου 2007, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου του Αμβούργου (που αναφέρεται στην υπόθεση υπ’ αρ. 2 παραπάνω στη σελίδα 5).
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Βερολίνου εναντίον της Πόλης του Βερολίνου, 29 Ιουνίου 2006, Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου.
- Β. εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 15 Ιουνίου 2006, Διοικητικό Δικαστήριο του Αμβούργου.
- K. εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 15 Δεκεμβρίου 2005, Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο.
- Winkler εναντίον του Κρατιδίου της Βαυαρίας, Ομοσπονδιακό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Μάρτιος 2005.
- Κέντρο Διασημοτήτων της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας του Μονάχου εναντίον της Κομητείας της Άνω Βαυαρίας, 2 Νοεμβρίου 2005, Διοικητικό Εφετείο της Βαυαρίας.
- K. εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 17 Ιουνίου 2004, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου του Αμβούργου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Ντίσελντορφ εναντίον της Πόλης του Ντίσελντορφ, Περιφερειακό Δικαστήριο του Ντίσελντορφ, Μάρτιος 2004.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Στουτγάρδης εναντίον του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, 12 Δεκεμβρίου 2003, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας Διεθνώς εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 22 Απριλίου 2003, Διοικητικό Εφετείο του Αμβούργου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας Διεθνώς εναντίον της Πόλης του Μονάχου, 26 Μαρτίου 2003, Διοικητικό Δικαστήριο του Μονάχου.
- Ζ. εναντίον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας του Βερολίνου, 26 Σεπτεμβρίου 2002, Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας Διεθνώς εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, Ιούλιος του 2002, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου του Αμβούργου.
- Μίσιον της Σαηεντολογίας Ουλμ εναντίον της Πόλης του Κέμπτεν/Αλγκάου, 25 Νοεμβρίου 1996, Διοικητικό Δικαστήριο του Άουγκσμπουργκ.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Βαυαρίας εναντίον του Ομοσπονδιακού Γραφείου Εργασίας, 19 Ιανουαρίου 2000, Κοινωνικό Δικαστήριο Νυρεμβέργης.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Στουτγάρδης εναντίον Πόλης της Στουτγάρδης, 17 Νοεμβρίου 1999, Διοικητικό Δικαστήριο της Στουτγάρδης.
- H. εναντίον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας του Αμβούργου, 5 Ιανουαρίου 1998, Περιφερειακό Αστικό Δικαστήριο του Αμβούργου.
- Μίσιον της Σαηεντολογίας του Neue Brücke εναντίον του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, 6 Νοεμβρίου 1997, Ομοσπονδιακό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο.
- Πόλη του Φράιμπουργκ εναντίον του Ε., 6 Φεβρουαρίου 1996, Περιφερειακό Δικαστήριο του Φράιμπουργκ.
- Μίσιον της Σαηεντολογίας του Neue Brücke εναντίον του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, 2 Αυγούστου 1995, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Αμβούργου εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 16 Φεβρουαρίου 1995, Ομοσπονδιακό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Αμβούργου εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 24 Αυγούστου 1994, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου του Αμβούργου.
- S. εναντίον της Μίσιον της Σαηεντολογίας του Νύμφενμπουργκ, 30 Μαρτίου 1993, Ανώτατο Αστικό Δικαστήριο του Μονάχου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Γερμανίας εναντίον του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης/ABI, 26 Αυγούστου 1992, Διοικητικό Δικαστήριο της Στουτγάρδης.
- G. V. εναντίον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας της Φρανκφούρτης, 27 Μαΐου 1992, Ανώτατο Αστικό Δικαστήριο της Φρανκφούρτης.
- Σαηεντολόγος εναντίον Εκδοτικού Οίκου Εφημερίδας, Ιούνιος του 1992, Αστικό Εφετείο της Στουτγάρδης.
- Δικηγόρος Κρατιδίου με Ανώτερο Δικαστήριο του Βερολίνου εναντίον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας του Βερολίνου, 22 Ιανουαρίου 1991.
- Πόλη του Ανοβέρου εναντίον του H., 19 Σεπτεμβρίου 1990, Περιφερειακό Δικαστήριο του Ανοβέρου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Φρανκφούρτης εναντίον της Πόλης της Φρανκφούρτης, 4 Σεπτεμβρίου 1990, Διοικητικό Δικαστήριο της Φρανκφούρτης.
- P. εναντίον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας της Φρανκφούρτης, 7 Ιουνίου 1989, Ανώτερο Αστικό Δικαστήριο της Φρανκφούρτης.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Βερολίνου εναντίον του Κρατιδίου του Βερολίνου, 12 Οκτωβρίου 1988, Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου.
- Κέντρο Διασημοτήτων της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας του Αμβούργου εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 17 Φεβρουαρίου 1988, Ανώτερο Αστικό Δικαστήριο του Αμβούργου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Φρανκφούρτης εναντίον της Πόλης της Φρανκφούρτης, 7 Οκτωβρίου 1987, ο Εισαγγελέας με το Ανώτατο Δικαστήριο της Φρανκφούρτης.
- Μίσιον της Σαηεντολογίας του Ουλμ εναντίον του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, 3 Σεπτεμβρίου 1986, Διοικητικό Δικαστήριο του Ζιγκμαρίνγκεν.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Γερμανίας εναντίον της Πόλης του Μονάχου, 10 Δεκεμβρίου 1985, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου της Βαυαρίας.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας του Αμβούργου εναντίον της Πόλης του Αμβούργου, 14 Οκτωβρίου 1985, Διοικητικό Δικαστήριο του Αμβούργου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Γερμανίας εναντίον της Πόλης του Μονάχου, 25 Ιουνίου 1985, Διοικητικό Εφετείο του Κρατιδίου της Βαυαρίας.
- Στη νομική υπόθεση της Πόλης της Στουτγάρδης εναντίον του Κ., 20 Μαΐου 1985, Περιφερειακό Δικαστήριο της Στουτγάρδης.
- Στη νομική υπόθεση της Πόλης της Στουτγάρδης εναντίον του M., 30 Ιανουαρίου 1985, Περιφερειακό Δικαστήριο της Στουτγάρδης.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Γερμανίας εναντίον της Πόλης του Μονάχου, 25 Ιουλίου 1984, Διοικητικό Δικαστήριο του Μονάχου.
- Χ. εναντίον της Πόλης του Βερολίνου, 11 Φεβρουαρίου 1981, Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου.
- Εκκλησία της Σαηεντολογίας της Γερμανίας εναντίον της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, 25 Σεπτεμβρίου 1980, Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο.
- S. εναντίον της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, 27 Αυγούστου 1980, Διοικητικό Δικαστήριο της Φρανκφούρτης.
- X. εναντίον της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, 14 Δεκεμβρίου 1978, Διοικητικό Δικαστήριο του Ντάρμσταντ (και έφεση της 14ης Νοεμβρίου 1980).
- F. εναντίον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας της Στουτγάρδης, 8 Δεκεμβρίου 1976, Περιφερειακό Δικαστήριο της Στουτγάρδης.
