Σύμφωνα με τη συνταγματική έννοια της εκκοσμίκευσης της Γαλλίας, η Πολιτεία δεν αναγνωρίζει κανένα θρησκευτικό δόγμα. (Βλέπε Dogru εναντίον Γαλλίας (2009) 49 EHRR 8, παρ.18). Όλες οι θρησκευτικές κοινότητες στη Γαλλία ασκούν τις δραστηριότητές τους υπό τη μορφή οργανισμών σύμφωνα με τον Νόμο του 1901 σχετικά με Οργανισμούς και/ή σύμφωνα με τον Νόμο του 1905 σχετικά με τον Διαχωρισμό της Εκκλησίας και του Κράτους* και η Εκκλησία της Σαηεντολογίας δεν αποτελεί εξαίρεση. Έχει καταχωρήσει δεόντως εκκλησίες και στα δύο έντυπα, δηλώνοντας με σαφήνεια τους θρησκευτικούς και λειτουργικούς τους στόχους. Ως εκ τούτου, η επίσημη νομική υπόσταση της Εκκλησίας στη Γαλλία δεν είναι διαφορετική από τη νομική υπόσταση άλλων, βασικών θρησκευτικών ομάδων, όπως οι καθολικές, οι προτεσταντικές, οι μουσουλμανικές και οι εβραϊκές κοινότητες. (Βλέπε π.χ. Cha’are Shalom Ve Tsedek εναντίον Γαλλίας [GC], αρ. 27417/95, παράγραφοι 22, 45 και 46, ECHR 2000‑VII).
«... Η άσκηση λατρείας του κοινού μπορεί να εξασφαλίζεται τόσο από τους οργανισμούς που διέπονται από τον νόμο της 1ης Ιουλίου 1901… όσο και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Άρθρου αρ. 25 του νόμου της 9ης Δεκεμβρίου 1905».
