II.
ΑΝΑΘΕΣΗ

Μου ζητήθηκε από την Εκκλησία της Σαηεντολογίας να δώσω τη γνώμη μου, που είναι η γνώμη του ειδικού, για δύο ευρέα θέματα: (1) Τη συχνότητα εμφάνισης της αποστασίας στα νέα θρησκευτικά κινήματα και (2) Την αξιοπιστία των εκτιμήσεων των αποστατών σχετικά με τις πρώην θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και πρακτικές. Αυτά τα δύο ερωτήματα είναι ζωτικής σημασίας για την ορθή κατανόηση των καινούργιων θρησκευτικών κινημάτων, γιατί τέτοιοι αποστάτες συχνά επιλέγονται ως αξιόπιστοι πληροφοριοδότες για τις πρώην πεποιθήσεις τους και πρακτικές στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμη και στις ακαδημαϊκές μελέτες σχετικά με τα μη παραδοσιακά θρησκευτικά κινήματα. Επιπλέον, ένας περιορισμένος αριθμός αποστατών έχει υποβάλει καταγγελίες για ζημιές, χρεώνοντας με διάφορους τρόπους τις πρώην θρησκευτικές τους κοινότητες με παραπλανητικές και δόλιες πρακτικές ή με σωματική και συναισθηματική πίεση. Με τη σειρά τους, αυτοί οι μεμονωμένοι διάδικοι πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθεί ως μάρτυρες που επέχουν θέση ειδικού σε άλλες υποθέσεις που εισήχθησαν στο δικαστήριο, είτε από κυβερνητικούς οργανισμούς είτε από εχθρικά διακείμενους, εναντίον καινούργιων θρησκειών.

Στο παρελθόν τους αποστάτες τους καταδίκαζαν για την εγκατάλειψη της πίστης τους.

Η ιδιαίτερη προσοχή που δίνεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στους αποστάτες των καινούργιων θρησκευτικών κινημάτων και στην προσφυγή τους στα δικαστήρια για τις υποτιθέμενες ζημίες που υπέστησαν στα χέρια της πρώην θρησκευτικής τους ομάδας περιλαμβάνει μια βαθιά αλλαγή στη στάση του κοινού προς τους αποστάτες και στη μεταχείρισή τους από το κοινό στον παρόντα αιώνα. Στο παρελθόν τους αποστάτες τους καταδίκαζαν για την εγκατάλειψη της πίστης τους. Πράγματι, η τιμωρία εναντίον του αποστάτη από τη θρησκευτική ομάδα την οποία απέρριψε συχνά ενισχυόταν από την κρατική εξουσία. Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια ο αποστάτης είναι πιθανότερο να αναλάβει δράση εναντίον της θρησκευτικής ομάδας, μερικές φορές με την υποστήριξη του νόμου. Οι αποστάτες των καινούργιων θρησκευτικών κινημάτων πολλές φορές θεωρούνται θύματα παρά αποστάτες λόγω των πολύ αρνητικών ιστοριών που λένε για το θρησκευτικό τους παρελθόν. Παραμένει ωστόσο το ερώτημα κατά πόσον αυτές οι περιγραφές των αποστατών είναι αξιόπιστες αναφορές σχετικά με τις θρησκευτικές οργανώσεις και δραστηριότητές τους στο παρελθόν.

Το ειδικό ενδιαφέρον της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας για το θέμα της αξιοπιστίας των αποστατών βασίζεται στο γεγονός ότι ήταν ο στόχος «αποκαλύψεων» των μέσων ενημέρωσης που βασίστηκαν σε αποστάτες, καθώς και αγωγών. Εν όψει της πλήρους εξέτασης του θέματος η οποία ακολουθεί, είμαι πεπεισμένος λόγω της δικής μου επαγγελματικής εκπαίδευσης και ακαδημαϊκής έρευνας ότι ο αποστάτης δεν πρέπει να γίνεται αβασάνιστα αποδεκτός από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την ακαδημαϊκή κοινότητα, το νομικό σύστημα ή τις δημόσιες υπηρεσίες ως αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης σχετικά με τα καινούργια θρησκευτικά κινήματα. Ο αποστάτης πρέπει πάντα να θεωρείται ως άτομο που είναι προδιατεθειμένο να κάνει μια προκατειλημμένη περιγραφή των θρησκευτικών πεποιθήσεων και πρακτικών των πρώην θρησκευτικών οργανώσεων και δραστηριοτήτων.

III. Η Αποστασία στο Παρελθόν
ΚΑΝΤΕ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ