III. Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

Η Σαηεντολογία είναι βασισμένη στα έργα του Λ. Ρον Χάμπαρντ. Οι Σαηεντολόγοι αναγνωρίζουν τα έργα και τις έρευνες του δημιουργού της, φιλοσόφου και ανθρωπιστή Λ. Ρον Χάμπαρντ ως τη μόνη πηγή των Γραφών της θρησκείας τους.

Ξεκινώντας με τη Διανοητική (βλέπε Διανοητική: Η Σύγχρονη Επιστήμη της Πνευματικής Υγείας, 1950), η εξέλιξη της Σαηεντολογίας προσφέρει τεράστιες ομοιότητες με την πληθώρα των θρησκειών, συμπεριλαμβανομένου του Χριστιανισμού, Ιουδαϊσμού, Ισλαμισμού και Βουδισμού. Η ιστορία της είναι ιστορία ανακάλυψης της συστηματικής «αποκάλυψης» των βασικών «φιλοσοφικών αληθειών» που προχωρούν βήμα βήμα οδηγώντας στην κατασκευή ενός ολοκληρωμένου δογματικού κορμού.

Με τη Διανοητική ο ιδρυτής της αναζητεί την απελευθέρωση του ανθρώπου από τις δυστυχίες που δημιουργεί ο νους στο σώμα και στη ζωή των ανθρώπων.

Για αρκετά χρόνια η Διανοητική ήταν το εργαλείο που χρησιμοποιούσαν οι πιστοί για να επιτύχουν την κατάσταση του Κλήαρ. Αυτή η κατάσταση, η οποία καθορίζεται στο ίδιο το βιβλίο, εκφράζει μια σημαντική εξέλιξη στο «ξερίζωμα» των καταστάσεων ανεπιθύμητης δυστυχίας και αναβαθμίζει το ανθρώπινο ον σε μια κατηγορία στην οποία μπορεί να βιώσει καλύτερα τον δικό του πνευματικό εαυτό (που ονομάζεται θήταν). Εάν το αναλύσουμε αυτό σε βάθος, οι μυστικιστικές εμπειρίες, το Νιρβάνα και άλλες πνευματικές καταστάσεις που περιγράφονται στις περισσότερες θρησκείες μπορεί να αποζητούσαν την ίδια πνευματική κατάσταση που αποζητούν οι Σαηεντολόγοι στην κατάσταση του Κλήαρ.

Αργότερα ο Χάμπαρντ ανακάλυψε, μελετώντας τις εκδηλώσεις πολλών ανθρώπων που είχαν ήδη επιτύχει την κατάσταση του Κλήαρ, ότι υπήρχε μια καθαρή απόδειξη της ύπαρξης ενός πνευματικού όντος και, επιπλέον, ότι το ίδιο το άτομο ήταν ένα πνευματικό ον, αθάνατο και με τεράστιες δυνατότητες οι οποίες εξουδετερώθηκαν από τις δυστυχίες και τις εμπειρίες της «συνεχούς σπείρας»: ζωή, θάνατος του σώματος, νέο σώμα.

Ανέπτυξε μια πνευματική τεχνολογία η οποία οδηγεί στην «απελευθέρωση» του όντος (θήταν) απ’ αυτή τη «σπείρα» και το επιστρέφει στην πλήρη του επίγνωση και στην πνευματική του ελευθερία. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ανέπτυξε τις αρχές και πρακτικές της πνευματικής συμβούλευσης (που ονομάζεται ώντιτινγκ), το οποίο οδηγεί στα υψηλότερα επίπεδα επίγνωσης και ύπαρξης, που ονομάζονται επίπεδα ΟΤ (ΟΤ: Λειτουργικός Θήταν [Operating Thetan], γιατί δεν έχει την καταναγκαστική ανάγκη να βρίσκεται μέσα σ’ ένα σώμα και μπορεί να λειτουργεί και χωρίς αυτό).

Όλ’ αυτά παρουσιάζονται σε ξεκάθαρα βήματα τα οποία περιγράφονται στην πορεία (Η Γέφυρα) προς την «Ολοκληρωτική ελευθερία». Είναι αξιοσημείωτη η έμφαση που δίνεται σε όλες τις Γραφές στη γνώση του ίδιου του όντος καθώς επίσης και στη ζωή, στον Θεό και στις σχέσεις του ανθρώπου με τα διαφορετικά σύμπαντα στα οποία δρα (το υλικό ή φυσικό σύμπαν και το πνευματικό ή σύμπαν του θήτα).

Απ’ αυτή την πίστη προκύπτουν δύο θεμελιώδεις δραστηριότητες των Σαηεντολόγων στο μονοπάτι τους για την πνευματική σωτηρία: η μελέτη των αληθειών της ζωής σύμφωνα με τις Γραφές της Σαηεντολογίας (εκπαίδευση) και η απελευθέρωση (ώντιτινγκ) από τις δυστυχίες ή τις παρεκκλίσεις που δεν αφήνουν τον θήταν να δρα ως εαυτός και τον κάνουν να δρα με μη λογικό ή με επιζήμιο τρόπο προς τον εαυτό του και τους άλλους. (Βλέπε Τι Είναι η Σαηεντολογία;)

Πέρα από έναν μεγάλο όγκο τεχνικών υλικών για τους λειτουργούς της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας, υπάρχει ένας εκτεταμένος κατάλογος υλικών και βιβλίων αναφοράς για τους μαθητές αυτής της θρησκείας. Ιδιαίτερα σημαντικά και περιγραφικά για τις βασικές αλήθειες της Σαηεντολογίας είναι τα παρακάτω βιβλία:

Σαηεντολογία: Τα Βασικά Στοιχεία της Σκέψης

Σαηεντολογία 0-8

Σαηεντολογία 8-8008

Σαηεντολογία: Μια Ιστορία του Ανθρώπου

Διανοητική 55!

Σαηεντολογία: Μια Νέα Άποψη για τη Ζωή

Η Επιστήμη της Επιβίωσης

Σαηεντολογία: Θεωρία και Πράξη

Ως θεμελιώδη αρχή, οι Σαηεντολόγοι καθορίζουν τη θρησκεία τους ως «μια εφαρμοσμένη θρησκευτική φιλοσοφία, η οποία επιτρέπει στο άτομο να γνωρίσει περισσότερα για τον εαυτό του και τη ζωή».

Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ χώρισε τη ζωή σε οκτώ θεμελιώδεις εκδηλώσεις της, κάθε μία από τις οποίες είναι μια παρόρμηση προς την επιβίωση του ατόμου και με τη ζωτική του δύναμη κατευθυνόμενη προς έναν στόχο βελτίωσης. Τις ονόμασε «οχτώ δυναμικά» εξαιτίας του γεγονότος ότι πρόκειται για δυναμικές ωθήσεις της ζωής:

Το Πρώτο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση του ατόμου ως εαυτός.

Το Δεύτερο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση με τη σεξουαλική έννοια: το ζευγάρι, η οικογένεια, η ανατροφή και η εκπαίδευση των παιδιών.

Το Τρίτο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση των ομάδων ή ως ομάδα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών στις οποίες το άτομο είναι μέρος (φίλοι, δουλειά, λέσχη, έθνος, φυλή).

Το Τέταρτο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση της ανθρωπότητας ή ως ανθρωπότητα.

Το Πέμπτο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση των ζώντων ειδών (ζώα, φυτά) ή ως ζωντανό ον.

Το Έκτο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση του υλικού σύμπαντος ή ως το υλικό σύμπαν.

Το Έβδομο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση των πνευματικών όντων ή ως ένα πνευματικό ον.

Το Όγδοο Δυναμικό είναι η παρόρμηση προς την επιβίωση του απείρου ή ως μέρος του απείρου. Αυτό για τους Σαηεντολόγους είναι το δυναμικό του Υπέρτατου Όντος ή του Θεού.

Σ’ αυτές τις οκτώ εκδηλώσεις της ζωής εμπεριέχονται οι περιοχές στις οποίες το άτομο πρέπει να προοδεύσει πνευματικά και να δράσει, διατηρώντας ηθική συμπεριφορά (η οποία δε βλάπτει τα δυναμικά) ώστε να επιτύχει πνευματική βελτίωση. Το καλό και το κακό καθορίζονται από τους Σαηεντολόγους ως μια λειτουργία της ωφέλειας ή της ζημίας που προκαλείται στα δυναμικά. Απόλυτα καλό θα ήταν αυτό το οποίο βοηθά όλα τα δυναμικά και απόλυτα κακό αυτό που βλάπτει όλα τα δυναμικά. Φυσικά, θα υπάρχουν ενδιάμεσα σημεία καλού και κακού που θα βρίσκονται σε μία βαθμιδωτή κλίμακα, στον βαθμό που ωφελούν ή βλάπτουν περισσότερο ή λιγότερο αρκετά από τα δυναμικά, παίρνοντας υπ’ όψιν ότι όλα τα δυναμικά είναι σημαντικά στον ίδιο βαθμό. (Βλέπε την Εισαγωγή στην Ηθική της Σαηεντολογίας)

Το ενδιαφέρον για την ηθική και τις ηθικές αρχές είναι μέγιστης σημασίας στο δόγμα της Σαηεντολογίας. Οι αναφορές σ’ αυτές τις αρχές σε διαφορετικά βιβλία αναφοράς είναι αμέτρητες και υπάρχουν επίσης ολοκληρωμένες εκδόσεις αφιερωμένες στο αντικείμενο αυτό, όπως αυτή που ήδη αναφέρθηκε ή όπως ο Δρόμος προς την Ευτυχία, ο Κώδικας Τιμής, ο Κώδικας του Ώντιτορ και ο Κώδικας του Σαηεντολόγου. (Βλέπε Εγχειρίδιο για Πρηκλήαρ)

(Οι Σαηεντολόγοι) νιώθουν ότι οι ικανότητές τους έχουν αυξηθεί, οι αισθητήριες αντιλήψεις τους έχουν βελτιωθεί και ότι έχουν μια ανανεωμένη γνώση του εαυτού τους, της ζωής και του Θεού.

Παίρνοντας υπόψη μας ότι για τους Σαηεντολόγους ένα άτομο είναι ένα πνευματικό και αθάνατο ον, η συμπεριφορά του σε κάθε μία από τις διαφορετικές ζωές του έχει μεγάλη σημασία, όχι μόνο για την ωφέλεια των δυναμικών του, αλλά για να είναι ικανό να φτάσει σε πλήρη πνευματική βελτίωση. Το «είμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο για να εργαστούμε για τη σωτηρία μας» είναι μια δήλωση του Λ. Ρον Χάμπαρντ από το βίντεο Εισαγωγή στη Σαηεντολογία.

Οι ίδιοι οι Σαηεντολόγοι δηλώνουν ότι έχουν βιώσει μια πραγματική βελτίωση και πνευματική ελευθερία μέσω της μελέτης (εκπαίδευση), όπως και μέσω της πνευματικής συμβούλευσης (ώντιτινγκ). Περιγράφουν τα «κέρδη» τους ως πραγματικές απελευθερώσεις από φορτίο, συγκρούσεις, την άγνοια και τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές και συναισθήματα. Νιώθουν ότι οι ικανότητές τους έχουν αυξηθεί, οι αισθητήριες αντιλήψεις τους έχουν βελτιωθεί και ότι έχουν μια ανανεωμένη γνώση του εαυτού τους, της ζωής και του Θεού.

Το Πιστεύω της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας καθορίζει το σύστημα των πεποιθήσεών τους, το οποίο ενώνει τους πιστούς της με το απόλυτο νόημα της ζωής. Αυτό το δόγμα υπογραμμίζει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, τα αναπαλλοτρίωτα και αδιαφιλονίκητα δικαιώματά του, καθορίζει τη φυσική αδελφικότητα του ανθρώπου και αναγνωρίζει την πνευματική φύση του ατόμου στον αγώνα του προς το άπειρο, δίνοντας μόνο στον Θεό το «δικαίωμα» να δρα σχετικά με την ελευθερία και τη σοφία των ανθρώπων.

Αυτό το δόγμα παρέχει έναν ξεκάθαρο σκοπό στις πρακτικές του ώντιτινγκ και της εκπαίδευσης ως μέσο για την επίτευξη της πνευματικής σωτηρίας την οποία διακηρύσσουν οι Σαηεντολόγοι στο δόγμα τους.

IV. Η Τελετουργική ή Μυστηριακή Πτυχή
ΚΑΝΤΕ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ