Ι.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Επί του παρόντος είμαι αυτοαπασχολούμενος ως συγγραφέας, συντάκτης, λέκτορας και σύμβουλος στους χώρους της θεολογίας και θρησκείας. Υπηρετώ επίσης ως Αναπληρωτής Καθηγητής στις Θρησκευτικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον, στο Σαιντ Λούις, στο Μιζούρι.

Έχω Πτυχίο Φιλοσοφίας (1962) από το Πανεπιστήμιο Κουίνσι, στο Ιλλινόις, Πτυχίο Θεολογίας (1966) με άριστα, από τη Σχολή θεολογίας του Χάρβαρντ, στο Κέιμπριτζ, στη Μασαχουσέτη, και ένα Διδακτορικό στις Ειδικές Θρησκευτικές Σπουδές (1981) από το Πανεπιστήμιο Σαιντ Μίχαελ, της Σχολής Θεολογίας του Τορόντο, στο Οντάριο. Έχω κάνει επίσης προχωρημένες μελέτες στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στο Πανεπιστήμιο Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία και στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ήμουν Πλήρης Υπότροφος στη Φιλοσοφία και τις Αρχαίες Θρησκείες της Εγγύς Ανατολής, 1966-67. Στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, ήμουν Υπότροφος στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών και Εθνικής Αμύνης, με Τίτλο VI, στις Σημιτικές γλώσσες, 1968-69.

Από το 1962, έχω κάνει εντατικές μελέτες στα σεχταριστικά θρησκευτικά κινήματα, αρχαία και σύγχρονα. Ένα τμήμα των διδακτορικών σπουδών μου εστιάστηκε ειδικά στην άνοδο των νέων θρησκευτικών κινημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτή η μελέτη περιελάμβανε έρευνα για τις νέες θρησκείες σχετικά με τα συστήματα πίστης τους, τους τρόπους ζωής, τη χρήση θρησκευτικής γλώσσας, την ηγεσία, το κίνητρο και την ειλικρίνεια, και τις υλικές συνθήκες της ύπαρξής τους. Στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον διδάσκω τακτικά ένα μάθημα με τίτλο «Η Θρησκευτική Εμπειρία στη Βόρειο Αμερική», το οποίο περιέχει ένα κεφάλαιο για τα νέα θρησκευτικά κινήματα. Πέρα από το ενδιαφέρον του ειδικού στις θρησκείες έχω μακροχρόνια προσωπική εμπειρία με τη θρησκευτική ζωή. Από το 1958 έως το 1964 ήμουν μέλος του μοναστικού Τάγματος των Μινοριτών Αδελφών, γενικά γνωστό ως «οι Φραγκισκανοί». Κατ’ αυτή την περίοδο έχω ζήσει κάτω από ιερούς όρκους φτώχειας, αγνότητας και υπακοής και, έτσι, έχω αποκτήσει την εμπειρία πολλών από τις τυπικές αρχές της θρησκευτικής ζωής.

Πριν από την παρούσα μου θέση, δίδαξα στο Κολέγιο Μέριβιλ, στο Σαιντ Λούις, στο Μιζούρι, 1980-81· στο Πανεπιστήμιο Σαιντ Λούις, στο Μιζούρι, 1977-79, όπου εκτέλεσα καθήκοντα Διευθυντή Αποφοίτων των Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων στα Θρησκευτικά και Εκπαιδευτικά· το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στο Οντάριο, 1976-77, όπου εκτέλεσα καθήκοντα Εκπαιδευτή στη Συγκριτική Θρησκειών· στο Κολέγιο του Σαιντ Τζον, στο Σάντα Φε, στο Νέο Μεξικό, 1970-75, όπου εκτέλεσα καθήκοντα Εκπαιδευτή στο Πρόγραμμα Κλασικών Βιβλίων· στο Κολέγιο ΛαΣαλ, στη Φιλαδέλφια, στην Πενσυλβάνια, τα Καλοκαίρια του 1969-73, όπου εκτέλεσα καθήκοντα Λέκτορα στις Βιβλικές Σπουδές και την Ανθρωπολογία της Θρησκείας· στο Κολέγιο της Βοστώνης, στη Μασαχουσέτη, 1967-68, όπου εκτέλεσα καθήκοντα Λέκτορα στις Βιβλικές Σπουδές· και στο Κολέγιο της Ιερής Καρδιάς στο Νιούτον, στη Μασαχουσέτη, όπου εκτέλεσα καθήκοντα Λέκτορα στις Βιβλικές Σπουδές.

Είμαι επίσημο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας της Θρησκείας. Η επίσημη θρησκεία μου είναι ρωμαιοκαθολικός στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων, στην Πανεπιστημιούπολη του Μιζούρι.

Από το 1968 έχω δώσει διαλέξεις και έχω γράψει σχετικά με διάφορα νέα θρησκευτικά κινήματα τα οποία έχουν εμφανιστεί στον 19ο και 20ό αιώνα στη Βόρειο Αμερική και αλλού. Στις διαλέξεις μου της Ανθρωπολογίας των Θρησκειών (Κολέγιο ΛαΣαλ), της Συγκριτικής Θρησκειών (Πανεπιστήμιο του Τορόντο), της Αμερικανικής Θρησκευτικής Εμπειρίας (Πανεπιστήμιο του Σαιντ Λούις) και της Εμπειρίας Θρησκειών στη Βόρειο Αμερική (Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον), έχω ασχοληθεί με διάφορα θρησκευτικά φαινόμενα όπως τη Μεγάλη Αφύπνιση, τους Σεκεριστές, τους Μορμόνους, τους Αντβενιστές της Εβδόμης Ημέρας, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τη Νέα Αρμονία, την Όνειδα, τη Φάρμα του Μπρουκ, την Ενοποίηση, τη Σαηεντολογία, τους Χάρε Κρίσνα και άλλους. Έχω εκδώσει διάφορα άρθρα και έχω τελέσει καθήκοντα γενικού συντάκτη σε βιβλία με αντικείμενο τις νέες θρησκείες. Δεν αποτελεί πολιτική μου να καταθέσω μαρτυρία για μια υπάρχουσα θρησκευτική ομάδα εκτός εάν έχω μακρόχρονη, από πρώτο χέρι γνώση αυτής της ομάδας. Έχω καταθέσει για διάφορα θέματα που αφορούν νέες θρησκείες στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, στο Νομοθετικό Σώμα του Οχάιο, στη Συνέλευση της Νέας Υόρκης, στο Νομοθετικό Σώμα του Ιλλινόις και στο Νομοθετικό Σώμα του Κάνσας. Έχω παραδώσει διαλέξεις στο θέμα των νέων θρησκειών σε κολέγια, πανεπιστήμια και συνέδρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στην Ιαπωνία, στη Δημοκρατία της Κίνας και στην Ευρώπη.

Έχω μελετήσει την Εκκλησία της Σαηεντολογίας σε βάθος από το 1976. Έχω μελετήσει επαρκή ποσότητα από την τεράστια βιβλιογραφία της Σαηεντολογίας (τις γραφές της) για να σχηματίσω τις απόψεις που εκφράζονται εδώ. Έχω επισκεφτεί τις Εκκλησίες της Σαηεντολογίας στο Τορόντο, στο Σαιντ Λούις, στο Πόρτλαντ, στο Όρεγκον, στο Κληαργουότερ της Φλόριντα, στο Λος Άντζελες, και στο Παρίσι, όπου εξοικειώθηκα με τις καθημερινές εργασίες της Εκκλησίας. Έχω πραγματοποιήσει επίσης πολυάριθμες συνεντεύξεις με μέλη της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας. Είμαι επίσης εξοικειωμένος με το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας σχετικά με τη Σαηεντολογία, που εκτείνεται από την αντικειμενική ακαδημαϊκή γνώση μέχρι δημοσιογραφικές περιγραφές, είτε ευνοϊκές είτε μη ευνοϊκές.

Ως σχετικός ειδικός στη θρησκεία, ισχυρίζομαι ότι για να είναι ένα κίνημα θρησκεία και για να αποτελέσει μια ομάδα μια εκκλησία, πρέπει να εκδηλώνει τρία χαρακτηριστικά ή γνωρίσματα, τα οποία διακρίνονται στις θρησκείες ανά τον κόσμο. Παρακάτω, καθορίζω αυτά τα τρία χαρακτηριστικά:

(α) Πρώτον, μια θρησκεία πρέπει να κατέχει ένα σύστημα πεποιθήσεων ή δογμάτων οι οποίες σχετίζουν τους πιστούς με το απόλυτο νόημα της ζωής (Θεός, το Υπέρτατο Ον, το Εσωτερικό Φως, το Άπειρο κ.λπ).

(β) Δεύτερον, το σύστημα των πεποιθήσεων πρέπει να εμφανίζεται σε θρησκευτικές πρακτικές οι οποίες μπορούν να χωριστούν σε 1) κανόνες συμπεριφοράς (θετικές εντολές και αρνητικές απαγορεύσεις ή ταμπού) και 2) τελετουργίες και τελετές, πράξεις και άλλες καθιερωμένες τελετές (θυσίες, μυήσεις, χειροτονίες, κηρύγματα, προσευχές, κηδείες για τους νεκρούς, γάμους, στοχασμό, καθάρσεις, μελέτη γραφών, ευλογίες κ.λπ).

(γ) Τρίτον, το σύστημα των πεποιθήσεων και των πρακτικών πρέπει να ενώνει ένα σώμα πιστών ή μελών, έτσι ώστε να διαμορφώνουν μια αναγνωρίσιμη κοινότητα η οποία είναι είτε επισκοπική είτε κάθε εκκλησίασμα είναι αυτοδιοίκητο και η οποία έχει έναν πνευματικό τρόπο ζωής σε αρμονία με το απόλυτο νόημα της ζωής όπως εκλαμβάνεται από τους πιστούς.

Δε θα τονίσουν στον ίδιο βαθμό ή με τον ίδιο τρόπο όλες οι θρησκείες κάθε ένα απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά όλες θα τα έχουν με αισθητό τρόπο.

Στη βάση αυτών των τριών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων και της έρευνάς μου μέσα στην Εκκλησία της Σαηεντολογίας, μπορώ να δηλώσω χωρίς δισταγμό, ότι η Εκκλησία της Σαηεντολογίας αποτελεί μια γνήσια θρησκεία. Έχει όλα τα ουσιώδη γνωρίσματα των γνωστών θρησκειών ανά τον κόσμο: (1) ένα καλά οριζόμενο σύστημα πίστης, (2) το οποίο εμφανίζεται σε θρησκευτικές πρακτικές (θετικούς και αρνητικούς κανόνες συμπεριφοράς, θρησκευτικές τελετουργίες και τελετές, πράξεις και καθιερωμένες τελετές), και (3) το οποίο συνθέτει ένα σώμα αναγνωρίσιμης κοινότητας πιστών, διακριτής από άλλες θρησκευτικές κοινότητες.

II. Σύστημα των Πεποιθήσεων
ΚΑΝΤΕ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ