Οι νέες κινήσεις που απαρνιούνται τον κόσμο κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, αποτελούν παραλλαγές ή παράγωγα του Ινδουισμού ή του Βουδισμού, θρησκείες στις οποίες κυριαρχεί γενικώς αυτός ο προσανατολισμός. Μερικές (αλλά όχι όλες) νέες χριστιανικές φονταμενταλιστικές ομάδες λειτουργούν μέσα στα πλαίσια μιας πεποίθησης στην οποία κυριαρχεί η απάρνηση του κόσμου. Οι υποστηρικτές αυτών των θρησκειών συνήθως εγκαταλείπουν τις σύγχρονες υλικές αξίες της δύσης. Μπορεί να υιοθετήσουν ένα κοινό και ίσως ακόμη και ένα κοινοβιακό στιλ ζωής, και οι πιστοί των νέων θρησκειών, οι οποίες έχουν ανατολίτικη προέλευση, συνήθως υιοθετούν πράγματα που για τους δυτικούς είναι ξένες ιδέες. Μπορεί, σε μερικές περιπτώσεις, να μάθουν μια ανατολίτικη γλώσσα για λόγους λατρευτικούς και να εγκαταλείψουν ήθη και συνήθειες της Δύσης υπέρ άλλων ταμπού και προσταγών που επηρεάζουν τη σεξουαλικότητα, τις κοινωνικές συναναστροφές, τη διατροφή και ακόμη και ντύσιμο. Η Διεθνής Ένωση για τη Συνείδηση του Κρίσνα (η κίνηση Χάρε Κρίσνα) είναι ίσως η εμφανής κίνηση αυτού του είδους, αλλά μερικές που έχουν τις ίδιες τάσεις μπορούν να βρεθούν στην Αποστολή του Θείου Φωτός και, παρόλο που ισχυρίζεται ότι είναι χριστιανική, στην Εκκλησία της Ενοποίησης (Οπαδοί του Μουν).
Κάποιες κινήσεις που απαρνιούνται τον κόσμο τείνουν, από τη φύση αυτού του προσανατολισμού, να είναι «ολοκληρωτικές», δηλαδή να έχουν την τάση να αναμένουν ότι οι οπαδοί τους θα δώσουν τον εαυτό τους τελείως στην πίστη τους και θα δεσμευτούν απολύτως, δίνοντας εντολή σε όλους τους τομείς της ζωής τους να είναι σύμφωνοι με την πίστη την οποία έχουν ενστερνιστεί. Αυτό, φυσικά, είναι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί όταν η κίνηση αναμένει ότι οι οπαδοί θα υιοθετήσουν ένα κοινό πρότυπο ζωής. Από πολλές απόψεις, αυτή η απαίτηση μοιάζει πολύ με το πρότυπο που έχουν φτιάξει τα μέλη των μοναστικών ταγμάτων (είτε χριστιανικών είτε βουδιστικών). Υπάρχουν θρησκείες που απαρνιούνται τον κόσμο οι οποίες δε φτάνουν τόσο μακριά, ώστε να υποστηρίζουν τον πλήρη διαχωρισμό από την ευρύτερη κοινωνία, πράγμα που επιτυγχάνει η κοινοβιακή ζωή. Αυτά τα κινήματα γενικά παρέχουν ένα περιεκτικό και συχνά πολύπλοκο σύστημα μεταφυσικής, μέσα στο οποίο οι πιστοί τους κατευθύνονται για να βρουν πνευματικές απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με το απώτερο νόημα και τον απώτερο σκοπό της ζωής. Όχι σπάνια, τα πιο προχωρημένα επίπεδα μεταφυσικών διδασκαλιών μπορεί να είναι μυστικά και διαθέσιμα μόνο στους ειδήμονες. Οι θρησκείες αυτού του είδους περιλαμβάνουν τη Θεοσοφία, την Ανθρωποσοφία και τον Γκουρτζιεφισμό. Ωστόσο, η μυστικιστική ένταση μπορεί να μην αποκλείει πάντοτε δραστηριότητες για το κοινωνικό όφελος, ακόμη κι αν κάποιο στοιχείο κοινωνικής αποξένωσης είναι επίσης φανερό: τα εκπαιδευτικά ιδρύματα για τα ανάπηρα παιδιά που διατηρούν οι Ανθρωποσοφιστές αποτελούν απόδειξη γι’ αυτό.
